Μια γαλανοματα στην Αθήνα

Μια γαλανομάτα μια τρελή τσαχπίνα,
μ’ έχει ξετρελάνει στην Αθήνα.
Αυτή θα με πεθάνει,
αυτή θα με τρελάνει
αφ’ ότου την εγνώρισα κοντεύω να χαθώ.

Κάποια μαυρομάτα έμορφη κι ωραία,
μ’ έχει παλαβώσει στον Περαία.
Γι’ αυτήν ανεστενάζω,
μεθάω και φωνάζω
γιατί όταν τη γνώρισα, γι’ αυτή θα τρελαθώ.

Μια τσακιρομάτα, μια μικρή κι αφράτη,
μ’ έχει μαραζώσει στο Παγκράτι.
Ποτές μου να μη σώσω,
μανά δεν θα γλιτώσω,
καλλιά να μην τη γνώριζα, θα πά’ να σκοτωθώ.

Παρτιτούρα