Ο καημός του ξενιτεμένου

Μόνος έρημος και ξένος
τριγυρνώ στην ξενιτιά,
(ψάχνω ο δόλιος για ν’ αντικρύσω,
της μανούλας μου, μια γλυκιά ματιά)2

Σα μια βάρκα μεσ’ στο κύμα,
σαν πουλί χωρίς φωλιά,
(μοιάζω μάνα μου κι εγώ στα ξένα,
μια και δεν έχω εσένα συντροφιά)2

Μάνα ήρεμα ζητάω
ένα τέλος ο φτωχός,
(πριν πεθάνω εδώ στα ξένα
πάλι μανούλα μου να σε ξαναδώ)2

Παρτιτούρα