Δεν παύει πια το στόμα σου

(Γυναίκα)
Δε με κόβεις μάγκα μου, 
βρε πια, με τα λιμά σου
δεν περνάει γιαλάνι μου, 
βρε πια, για με η μπογιά σου, 
(τ’ ανθίστηκα βρε μόρτη, 
τη βιόλα που βαράς, 
το ξέρω βρε τσαχπίνη μου, 
πως πάντα με γελάς)2¥

Με πήρες, με παράτησες 
και μ’ έκανες κουρέλι, 
με πείραξες μεσ’ στη καρδιά 
και τώρα δε σε μέλλει, 
(δε με κόβεις μάγκα μου, 
βρε πια, με τα λιμά σου, 
δεν περνάει γιαλάνι μου, 
πια για με η μπογιά σου)2¥

(Ανδρας)
Δεν παύεις πια το στόμα σου, 
που λες σαν τη γαλιάντρα, 
ισώς και με ξελόγιασες, 
για να με κάνεις άντρα, 
(τι μου φωνάζεις κι όλο λες 
και μ’ έκανες ρεζίλι, 
που μ’ έκανες και τα `χασα 
σαν τον Αγιό Βασίλη)2¥

Για σένανε στο σπίτι μου 
δε θέλουν να με δούνε, 
η μάνα μου τ’ αδέρφια μου 
και με κατηγορούνε, 
(τι μου φωνάζεις κι όλο λες 
και μ’ έκανες ρεζίλι
που μ’ έκανες και τα `χασα 
σαν τον Αγιο Βασίλη)2¥

Παρτιτούρα