Ο συνάχης

Συναχωμένος μου έρχεσαι, αμάν, αμάν, μουρμούρη μ’ από πέρα
και μεσ’ στα χέρια σου κρατάς, συνάχη μου, μια δίκοπη μαχαίρα.

Με ποιον τα `χεις, συνάχι μου, αμάν, αμάν και πας να καθαρίσεις
τη ηθική σου θίξανε και πας να εγκληματίσεις.

Κοίτα καλά συνάχι μου, αμάν, αμάν, που πάντα ξεσπαθώνεις,
εκεί π'ανακατέβεσαι, συνάχη μου, μπέσα ποτέ μη δώνεις.

Ασ' το μπουλασιλίκι σου, αμάν, αμάν και πάψε το συνάχι
και δεν ανεκατεύουμαι, συνάχη μου, σε οτι κι αν σου λάχει.

Συναχωμένος μου έρχεσαι, μουρμούρη μου, μάγκα μου από πέρα
και μεσ’ στα χέρια σου κρατάς, συνάχη μου, μια δίκοπη μαχαίρα.

Παρτιτούρα