Γιάννης και πάλι Γιάννης

Από καιρό από καιρό, είχα ερωτά, 
μ' ένα παιδί, με ένα παιδί το Γιάννη.
Ποτέ του δεν μου είχε πει στάσου παραπέρα,
εγώ όμως ξεμυαλίστηκα με άλλον κάποια μέρα.

 Τώρα όμως το χτυπάω, το κεφάλι μου
και γυρεύω να γυρίσω, στο Γιάννη μου.
Της ομορφιές τα μεγαλεία αχ, τι να τα κάνεις
για μένα Γιάννης αχ, και πάλι Γιάννης.

Τον Γιάννη τον τον Γιάννη, τον παράτησα
για να βρω, για να βρω μεγαλεία.
Στ' αυγά μου δεν καθόμουν η ξεμυαλισμένη,
κι αντί που πήγα για μαλλί εβγήκα κουρεμένη.

Κι έτσι τώρα το χτυπάω, το κεφάλι μου,
και γυρεύω να γυρίσω, στο Γιάννη μου.
Της ομορφιές τα μεγαλεία αχ, τι να τα κάνεις,
για μένα Γιάννης αχ, και πάλι Γιάννης.

Παρτιτούρα