Άδικα-άδικα

Ήταν Δευτέρα χάραμα, ποτέ δε θα ξεχάσω,
ότι μου ήτανε γραφτό, για πάντα να σε χάσω.
Άδικα, άδικα έφυγες μακριά μου,
σκέψου το, σκέψου το, γύρισε κοντά μου.

Τους μαύρους δρόμους τράβηξα, μήπως σε λησμονήσω,
μα δεν ξεχνιέσαι εύκολα, όσο μακριά κι αν ζήσω.

Άδικα, άδικα έφυγες μακριά μου,
σκέψου το, σκέψου το, γύρισε κοντά μου.

Ήταν Δευτέρα αξέχαστη, μόνογια με φτιαγμένη,
μα η καρδιά μου πάντοτε εσένα περιμένει.

Άδικα, άδικα έφυγες μακριά μου,
σκέψου το, σκέψου το, γύρισε κοντά μου.

Παρτιτούρα